Spłacony kredyt bankowy a pozew – przedawnienie 2025.

Czy spłacony kredyt frankowy oznacza brak możliwości pozwania banku? Absolutnie nie! Kluczową kwestią jest przedawnienie roszczeń. Ten artykuł wyjaśni, kiedy roszczenia kredytobiorców frankowych wobec banków ulegają przedawnieniu, analizując terminy, wpływ spłaty kredytu oraz istotne orzecznictwo. Dowiedz się, czy możesz skutecznie dochodzić swoich praw, nawet jeśli Twój kredyt został już spłacony.

Zrozumienie przedawnienia roszczeń w sprawach frankowych

Przedawnienie roszczeń to instytucja prawna, która powoduje, że po upływie określonego czasu, ten kto ma roszczenie, nie może go już skutecznie dochodzić przed sądem. W kontekście kredytów frankowych, dotyczy to zarówno roszczeń banku wobec kredytobiorcy (np. o niespłacone raty), jak i roszczeń kredytobiorcy wobec banku (np. o zwrot nadpłaconych rat w wyniku uznania klauzul indeksacyjnych za niedozwolone). Zrozumienie terminów przedawnienia jest fundamentalne dla oceny możliwości wniesienia pozwu przeciwko bankowi.

W sprawach dotyczących kredytów frankowych, podstawą roszczeń kredytobiorców jest najczęściej nieważność umowy kredytowej lub niedozwolony charakter niektórych jej postanowień (klauzul indeksacyjnych). To właśnie od charakteru tych roszczeń zależy termin ich przedawnienia.

Ogólne terminy przedawnienia roszczeń majątkowych

Zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia roszczeń majątkowych wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.  

Początkowo, w orzecznictwie dominował pogląd, że roszczenia kredytobiorców frankowych związane z nieważnością umowy kredytowej przedawniają się w terminie dziesięciu lat (przed zmianą Kodeksu cywilnego w 2018 roku) lub sześciu lat (po zmianie) od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Za dzień wymagalności uznawano zazwyczaj dzień spłaty ostatniej raty kredytu.

Jednakże, w związku z rozwojem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) oraz Sądu Najwyższego, doszło do istotnych zmian w interpretacji przepisów dotyczących przedawnienia w sprawach frankowych.

Wpływ orzecznictwa TSUE i Sądu Najwyższego na przedawnienie roszczeń kredytobiorców frankowych

Kluczowe znaczenie dla ustalenia terminu przedawnienia roszczeń frankowych miało orzecznictwo TSUE, w tym wyrok z dnia 9 lipca 2020 r. w sprawie C-698/18 (Dziubak). TSUE wskazał, że bieg przedawnienia roszczeń konsumenta nie może rozpocząć się przed momentem, w którym konsument dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o niedozwolonym charakterze klauzul umownych i wynikających z tego konsekwencjach prawnych.

W ślad za orzecznictwem TSUE, Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 maja 2021 r. (III CZP 6/21) przyjął, że bieg terminu przedawnienia roszczeń restytucyjnych konsumenta wobec banku, wynikających z niedozwolonych postanowień umowy kredytu, rozpoczyna się z chwilą, w której konsument dowiedział się lub, przy zachowaniu należytej staranności, mógł się dowiedzieć o niedozwolonym charakterze tych postanowień i o prawnych konsekwencjach ich zastosowania.

To przełomowe orzecznictwo oznacza, że sam fakt spłaty kredytu nie jest automatycznie momentem rozpoczęcia biegu przedawnienia roszczeń kredytobiorcy. Kluczowe jest, kiedy kredytobiorca uzyskał świadomość wadliwości umowy kredytowej i potencjalnych roszczeń z tego tytułu.

Przedawnienie roszczeń banku wobec kredytobiorcy

Warto również pamiętać o przedawnieniu roszczeń banku wobec kredytobiorcy, np. o zwrot wypłaconego kapitału w przypadku unieważnienia umowy kredytowej. Zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego, roszczenia banku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przedawniają się z upływem trzech lat. Bieg tego terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, czyli co do zasady od dnia wezwania kredytobiorcy do zwrotu kapitału po unieważnieniu umowy.

Jak ustalić, czy roszczenie uległo przedawnieniu?

Ustalenie, czy roszczenie w sprawie kredytu frankowego uległo przedawnieniu, wymaga indywidualnej analizy konkretnej sytuacji. Należy wziąć pod uwagę:

• Datę zawarcia umowy kredytowej.
• Datę spłaty ostatniej raty kredytu (jeśli kredyt został spłacony).
• Moment, w którym kredytobiorca dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o niedozwolonym charakterze klauzul umownych. To jest kluczowy element po orzeczeniach TSUE i Sądu Najwyższego. Samo podpisanie umowy nie oznacza automatycznej świadomości wadliwości.
• Ewentualne działania podjęte przez kredytobiorcę lub bank, które mogły przerwać bieg przedawnienia (np. złożenie reklamacji, pozwu, wniosku o zawezwanie do próby ugodowej).

Dla kredytobiorców, którzy spłacili już swoje kredyty frankowe, istotne jest, że termin przedawnienia ich roszczeń niekoniecznie rozpoczął bieg w momencie spłaty ostatniej raty. Jeśli o wadliwości umowy dowiedzieli się później, termin przedawnienia może jeszcze nie upłynąć.

Warto zaznaczyć, że banki często podnoszą zarzut przedawnienia w sprawach frankowych. Dlatego tak ważne jest dokładne ustalenie momentu rozpoczęcia biegu przedawnienia i ewentualnych okoliczności, które mogły go przerwać.

Podsumowanie i rekomendacje

Spłacony kredyt frankowy nie zamyka automatycznie drogi do dochodzenia roszczeń wobec banku. Kluczowym aspektem jest przedawnienie, którego bieg w sprawach frankowych, po przełomowym orzecznictwie, jest powiązany z momentem uzyskania przez kredytobiorcę świadomości wadliwości umowy.

Jeśli spłaciłeś kredyt frankowy i podejrzewasz, że Twoja umowa zawierała niedozwolone klauzule, nie zwlekaj! Skontaktuj się z doświadczoną kancelarią prawną specjalizującą się w sprawach frankowych. Profesjonalny prawnik przeanalizuje Twoją umowę, oceni szanse na wygraną i pomoże ustalić, czy Twoje roszczenia uległy przedawnieniu. Pamiętaj, że czas może działać na Twoją niekorzyść, a precyzyjna analiza prawna jest niezbędna do podjęcia właściwych kroków. Nie pozwól, aby Twoje potencjalne roszczenia uległy przedawnieniu!