Gdzie zgłosić nękanie przez firmę windykacyjną? Co zrobić?

Każdy, kto miał chociaż chwilowe i przejściowe problemy finansowe wie czym jest windykacja. Szczególnie, gdy podmiotem windykującym jest profesjonalista. Zwykle windykator, który reprezentuje bank, chwilówkę albo firmę windykacyjną, która kupiła dług. Nasi czytelnicy oraz Klienci zgłaszają nam problemy z windykacją. A zatem gdzie zgłosić nękanie przez firmę windykacyjną i kiedy w ogóle mamy do czynienia z nękaniem? O tym w artykule.

Czym jest nękanie w windykacji i jak je rozpoznać?

Zacznijmy od tego, że nękanie to pojęcie bardzo szerokie. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego „nękać” oznacza: ustawicznie dręczyć, trapić, niepokoić (czymś) kogo, dokuczać komu, nie dawać spokoju. Swojego rodzaju nękanie możemy zaobserwować nie tylko w windykacji, ale w wielu innych sferach życia.

Najprostszym i chyba najpowszechniejszym „nękaniem” jest natarczywe namawianie do wykonania określonej czynności. Nawet najprostszej jak np. zakup jakiejś rzeczy na bazarze. Sam fakt istnienia nękanie jeszcze nie jest penalizowany (uznawany za czyn karalny przez przepisy prawa). Za karalne uznaje się uporczywe nękanie, z jakim wiele osób się boryka nawet o tym nie wiedząc.

Bardzo ciekawe wskazówki jak ustalić uporczywe nękanie możemy znaleźć na stronie Gazety Policyjnej (www.gazeta.policja.pl). W jednym z artykułów możemy zauważyć szereg zachowań windykatora (ogólnie stalkera), które będą mogły zostać zakwalifikowane jako uporczywe nękanie. A są to:

1. uporczywe wydzwanianie (w szczególności nocne)
2. wysyłanie listów, SMS-ów, e maili oraz inne formy cyberstalkingu,
3. pozostawianie wiadomości pod drzwiami mieszkania ofiary, pozostawianie wiadomości na poczcie głosowej,
4. wręczanie lub przesyłanie ofierze niechcianych kwiatów czy prezentów (zarówno obraźliwych, jak i romantycznych czy deprymująco cennych),
5. natrętne składanie propozycji spotkań, wspólnych wyjazdów i propozycji seksualnych;
6. śledzenie, podążanie za ofiarą, zatrudnianie do tego prywatnych detektywów,
7. obserwowanie, podglądanie ofiary, przebywanie w okolicy miejsca zamieszkania lub pracy ofiary, wyczekiwanie na ofiarę w miejscu jej pracy lub w okolicy miejsca jej zamieszkania,
8. przyglądanie się ofierze, dążenie do nawiązania kontaktu z ofiarą za pośrednictwem wspólnych znajomych i rodziny (w tym również dzieci), wypytywanie ich o szczegóły z życia prywatnego ofiary,
9. wypytywanie o ofiarę w miejscu jej zamieszkania i pracy,
10. zakładanie podsłuchu telefonicznego, przeszukiwanie prywatnych notatek i śmieci ofiary celem uzyskania informacji o niej,
11. wdzieranie się do mieszkania ofiary celem zabrania ofierze przedmiotów osobistych, bądź pozostawianie śladów obecności celem zastraszenia,
12. rejestrowanie faktów z życia prywatnego ofiary za pośrednictwem aparatu fotograficznego i sprzętu audio wideo,
13. podszywanie się pod ofiarę, np. przez składanie zamówień w jej imieniu, podszywanie się pod znajomych lub rodzinę ofiary, wysyłając jej listy z fałszywymi informacjami,
14. manipulowanie ofiarą na przykład poprzez wszczynanie postępowania karnego przeciwko ofierze lub groźby wszczęcia postępowania czy groźby lub próby samobójstwa celem wymuszenia na ofierze pewnych zachowań, w tym wymuszenia kontaktu ze stalkerem,
15. uprzedmiotowienie ofiary, poniżanie jej, manipulowanie przyjaciółmi i rodziną ofiary celem ich odwrócenia się od niej (nastawianie ich przeciw ofierze),
16. zaczepianie ofiary w miejscach publicznych,
17. niszczenie mienia prywatnego ofiary,
18. szantaż emocjonalny, szantaż ekonomiczny, wyrządzanie szkody ulubieńcom – zwierzętom domowym będącym własnością ofiary,
19. groźby (w tym groźby uszkodzenia ciała lub groźby śmierci),
20. akty przemocy fizycznej, trzymanie w mieszkaniu ostrych narzędzi celem zastraszenia ofiary,
21. akty wandalizmu i uszkodzenia mienia, np. zarysowania, stłuczenia – celem zastraszenia ofiary (najczęściej dotyczy to samochodu ofiary lub miejsca jej zamieszkania),
22. wykrzykiwanie w miejscach publicznych obelg pod adresem ofiary w jej obecności (np. w okolicy miejsca pracy lub zamieszkania).

Każde z powyższych zachowań może być poczytywane jako uporczywe nękanie. Pamiętać jednak trzeba, że uporczywe nękanie nie może być co do zasady kojarzone z jednym, incydentalnym zdarzeniem (wypadkiem). Zazwyczaj jest to ciąg pewnych zachowań sprawcy (stalkera) wobec swojej ofiary. Mogą to być stałe, powtarzające się czynności tego samego rodzaju. Jak np. wykonywanie ciągłych telefonów albo wysyłanie SMS lub maili. Chociaż nie tylko. Stalking może polegać również na zachowaniach mieszanych. W tym sensie, że każda czynność może być inna, ale jej skutek zawsze jest ten sam. Czyli uprzykrzenie życia ofierze.

UWAGA! Stalking w celu odzyskania wierzytelności może być w niektórych warunkach potraktowany jako cięższa forma przestępstwa.

Gdzie zgłosić nękanie przez firmę windykacyjną?

Skarga na firmę windykacyjną? A może zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa uporczywego nękania? Te dwie czynności są os siebie niezależne. Chociaż zwykle można je wykonywać w jednym czasie. Oczywiście wówczas najlepiej jest informować organy, do których zgłosiliśmy swoje problemy, że inny organ państwowy czy samorządowy już się daną sprawą także zajmuje.

Zacznijmy od tego, że jeżeli jesteś uporczywie nękany przez windykacje to możesz szukać wsparcia i pomocy w organach ścigania. W tym zakresie – jeśli czujesz się ofiarą przestępstwa – możesz zawsze zgłosić zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Zgłoszenie takie składa się w jednostce policji albo prokuratury.

Zamiast tego albo jednocześnie z ta czynnością możesz złożyć swego rodzaju skargę na windykatora. Gdzie zatem zgłosić nękanie przez firmę windykacyjną, aby zostać wysłuchanym? Poniżej wskazujemy kilka organów państwowych, które z pewnością mogą być pomocne:

1. Rzecznik Finansowy,
2. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK),
3. Miejski (Powiatowy) Rzecznik Praw Konsumenta,
4. Komisja Nadzoru Finansowego (KNF).

W ostatnim przypadku – czyli KNF – sens ma zgłoszenie wyłącznie podmiotów, nad którymi organ ten ma nadzór. W szczególności będą to banki oraz niestandaryzowane sekurytyzacyjne fundusze inwestycyjne zamknięte (NSFIZ). Co warte podkreślenia, skargą w tym zakresie mogą być objęte nieprawidłowości o charakterze organizacyjnym. Kwestie indywidualnych skarg dotyczących umów nie są co do zasady w kręgu zainteresowania KNF.

Jak rozwiązać problem z windykacją? Gdzie szukać prawnika?

Fakt zgłoszenia problemu z windykacją do organów państwa może rozwiązać problem dotyczący samej uporczywości windykacji. Natomiast problemu długu i istnienia roszczeń windykacyjnych to nie rozwiąże. Dlatego warto w tym zakresie korzystać z pomocy prawników od spraw zadłużenia. Prawnik od długów to zdecydowanie najlepsze wyjście z trudnej sytuacji.

Natomiast oddłużanie – jako proces wychodzenia z długów – to najlepsza ścieżka do opuszczenia strefy dyskomfortu finansowego. Pamiętać przy tym warto, że upadłość konsumencka jest co do zasady kiepskim sposobem na radzenie sobie z długami. Jeśli istnieją inne, mniej dolegliwe formy wychodzenia z długów to na pewno warto z nich skorzystać w pierwszej kolejności.

Gdzie znaleźć doświadczonego prawnika od spraw oddłużania? Na rynku można znaleźć trochę ogłoszeń firm i kancelarii, które mają zajmować się oddłużaniem. Warto jednak w naszej ocenie korzystać z miejsc, za którymi stoi pewna wiedza oraz znaczące doświadczenie. W Kancelarii EUROLEGE od wielu lat zajmujemy się pomocą osobom zadłużonym. Niesiemy pomoc na każdym etapie sprawy, tj.:

• na etapie przedsądowym,
• na etapie sądowym,
• na etapie komorniczym.

Potrzebujesz pomocy prawnika? Napisz do nas lub zadzwoń. Działamy zdalnie na terenie całego kraju. Pomagamy nawet naszym rodakom, którzy wyjechali za granicę pozostawiając problemy finansowe w kraju. Co ważne, wstępna analiza sprawy jest u nas całkowicie bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje.